Avril Lavigne

Ni: Motonari Mouri

Nag huhumiyaw ang lahat

Sa ganda't kulay niyang balat

Ang Binibining kilala't sikat

Ay akinin nang lahat. 

Ang magandang niyang kutis

Singkinis ng kamatis 

Kung balak mo siyang ilapis

Ang parusa mo'y ikiskis

Mayumi siyang tignan

Kung ito'y pag mamasdan

Ngunit ang taglay na kagandahan

Niya'y mas lalong lumalaban

Sa murang niyang edad

Awit niya'y isa isang lumantad

Siya rin ay unti unting nailahad

Dahil likas siyang mapalad

Tila ba isang dunggit

Kanyang tinig na malupit

At parang tuloy ng aakit

Kanyang boses sa himig ng awit

Sa angas niyang taglay

Mga kalalakihan ay naglalaway

Lahat ay handang ialay

Makamit lang ang tagumpay. 

Ngunit si abbey ay mapili

Kaya Rakista ang kanyang pinili

At Hindi siyang hili

Gaya nang bagong sali

Mas lalong na kilala

Ang buong niyang ngalan sa madla

Lalaki kung pomorma at mag dala

Ng Kasuotan sa madla

Ano man ang iyong isipin

Damit, brace man sa ngipin

O ibat ibang sapin

Basta ang unang isipin

Siya'y maganda parin

Anuman ang kanyang suotin

Sa atin mga paningin

Tiyak na babagay parin. 

Boyish at Emo, galawan dating

Siya ay ubod galing

At nakakahumaling

Sa mga taong nagbigay baling

Ang smile niyang awit.

Nadama hanggang langit. 

Sa mga taong nilait. 

Nang ubod ng babait. 

Makailan lang nagtanghal. 

Sa MTV parangal. 

Nag uwi ng parangal. 

Sa awit na may dangal. 

Muling siyang nag tanghal. 

Sa AMA may nag tanghal. 

Awit na pag mamahal. 

Nagkamit ng parangal. 

Ang tanging niyang dasal. 

Tinupad nang maykapal. 

Sa mga taong nag mahal. 

Suporta't minamahal. 

Ang Babaeng rakista. 

Pormahan din rakista. 

Nag simula't nakita. 

Sa tambayang iskinita. 

At nabago ang buhay. 

Talentong ang gagabay. 

Upang siya'y mabuhay. 

Sa araw araw na hagupit ay latay. 

Si abbey dawn ay emo. 

Siya ay katulad mo. 

Sinasaktan din gaya mo. 

Nag iisa rin tulad mo.